Monday, May 11, 2009

SYM III

7 comments:

Anonymous said...

Cok sevdim,,yuregine saglik..

Nurdan Ozarslan said...

Bende sevdim kalemine saglik :)

Anonymous said...

Anliyorum galiba...

ukala said...

kacmak kurtulmak niye ki? yurege dustu mu bazen durulmaz. geri donus? asla.
dunyayi durdursunlar da inelim demis bir ermis.

• ]< @ |= ¡ ¥ £ • said...

Ne has duygular ve ne has bu duygulari beslemek.. Ne hasmissin vesselam..
Beslendikce buyuyen acilarinla beslenen gozyaslarin kurutmasin seni insaAllah..
birkucukkizdan dua sana..

Anonymous said...

Uzaklıktaki yakınlığı ben de hissederdim gelmeden önce. Tam 14 yıl bekledim, özledim. Sonra nasip oldu, bir gün kabul edildim. Ve kabulün ilk heyecanını attıktan sonra "uzakken daha mı yakındım acaba?" diye sorgulamıştım kendini. Yazıyı okurken kendi yaşadıklarımı hatırladım Ayşe Kübra Abla. Çok güzel ifadelerin, tebrik ediyorum.

Songul Dogan Ger said...

Eyup`te mezar tasina basini koymus sessizce aglayan bir resim vardir ,gecen bunca yila ragmen, hafizamdan hic silinmeyen...

Post a Comment