Saturday, April 10, 2010

SYM-14

HIKAYENIN BASI

3 comments:

Songul Dogan Ger said...

Kubra Abla ilk, siiri okudugumda "bizim yunus" nedir anlayamamistim, isin asli ve aci olani Yunus Emre nin hayatuna dair cok da bilgim olmadiginda internetten bir arastirayim dedim ve bir sure birkac siteden Yunus a dair siir de gecen ibareleri bulmaya calistim..Ya benim beceriksizligimden ya da anlattigin bu hikayenin nette olmamasindan bulamadim..Birkac kez yazayim sorayim dedim..Sonra Yunus u bilmemekten kaynaklanan mahcubiyetten vazgectim..
Simdi siiri daha iyi anladim sanirim..
Hikaye de siir de cok etkileyici..Ne bileyim alip goturuyo biryerlere...Kelimelerle tasvir edilemeyecek duygudan duyguya surukluyor...
Yunus olabilmek duasi ve umidiyle..ne diyeyim...

Sumeyra Tosun said...

Ayse Kubra Abla, bu hikayeyi ilk sizden dinlemistim. Sonra da yine hep sizden dinledim. Her dinledigimde yine etkileyici geliyordu bana. Simdi de aynen oyle olmus. Allah Yunus'tan razi olsun bize de boyle ibretlik hikayeler biraktigi icin.

Ayse Kubra Coskun said...

bayagi bir zaman oldu... bir arkadasla konusurken "ille de Sems olmak derdindeyiz, Yunus olabilmek varken" diye dusunmustum... Semsle Mevlananin ve ask mesleginin yeri ayri litaraturumuzde ama... Sefkat yolu ask yolundan daha keskin daha emin sanki... o yuzden ablalar... Yunusu ne kadar cok hatirlasak/ hatirlatsak az bana gore :) Lisede bir hocamiz "ettekraru ahsan welaw kana yuzseksen" derdi hep :)

Post a Comment